تلاش مارتین اسکورسیزی برای دیده شدن کلاسیک‌های ترمیم شده

بنیاد فیلم مارتین اسکورسیزی یک اتاق نمایش مجازی رایگان راه‌اندازی کرد.

به نقل از ایندی وایر، بنیاد فیلم مارتین اسکورسیزی که به ترمیم فیلم‌های کلاسیک می‌پردازد اتاق نمایش مجازی رایگانی برای دیده شدن این فیلم‌ها ایجاد کرد.

این اتاق نمایش که هم فیلم‌های کلاسیک بازسازی شده بنیاد و هم دیگر موسسات مشغول این کار را نمایش می‌دهد از دوشنبه ۹ ماه می شروع به کار می‌کند.

نخستین فیلمی که از این طریق در اختیار علاقه‌مندان آثار کلاسیک قرار می‌گیرد «می‌دانم کجا می‌روم!» با بازی وندی هیلر و راجر لیوسی، کمدی رمانتیکی از سال ۱۹۴۵ ساخته مایکل پاول و امریش پرسبورگر خواهد بود.

این فیلم و دیگر فیلم‌هایی که در این اتاق نمایش ارایه می‌شوند از طریق یک پنجره ۲۴ ساعته در دسترس خواهند بود و معرفی و گفتگو با فیلمسازان و آرشیوکننده‌ها درباره روند ترمیم و بازسازی این فیلم‌ها همراه آنها خواهد بود.

اتاق نمایش قصد دارد مکانی برای مشاهده هدفمند در زمانی معین باشد و فیلم‌ها را برای مدت محدودی در دسترس قرار دهد. این روش مشابهتی با دیگر گزینه‌های پخش کلاسیک ندارد.

فیلم ترمیم شده «می‌دانم کجا می‌روم!» سال پیش برای نخستین بار در جشنواره کن و در اکتبر پیش در جشنواره فیلم لندن به نمایش درآمد. در معرفی این فیلم اسکورسیزی از مراحل ترمیم آن سخن می‌گوید. جوانا هاگ کارگردان «سوغات»، تیلدا سوینتون و کوین مک‌دونالد که این فیلم از فیلم‌های محبوب‌شان است هم درباره آن صحبت می‌کنند.

مارتین اسکورسیزی به عنوان موسس و رییس بنیاد فیلم گفت که مشتاقانه منتظر است تا این بازسازی‌های زیبا را در اختیار مخاطبان وسیعی قرار دهد.

وی عنوان کرد که بسیاری از این فیلم‌ها بندرت در دسترس هستند و او و بسیاری از فیلمسازان معتقدند این فیلم‌ها مهم هستند و بر زندگی مردم تاثیر گذاشته‌اند و حفظ آنها بسیار مهم است.

این بنیاد در بخش استریم نیز فعالیت می‌کند و اخیرا شماری از عناوین را در کانال «کرایتریون» ارایه کرد. فیلم‌های ترمیم شده در پلتفرم استریم بنیاد شامل «پروانه شکسته»، «کفش‌های قرمز»، «دره من چه سبز بود»، «اوگتسو»، «لا استرادا»، «واندا»، و «شیء اسرارآمیز در ظهر» بوده‌اند.

بنیاد فیلم طیف گسترده‌ای از فیلم‌ها را برای بازسازی و ترمیم انتخاب کرده که شامل فیلم‌های کلاسیک، آوانگارد، مستقل، مستند، صامت و کوتاه است و دربرگیرنده دوره‌ها، ژانرها و منطقه‌های مختلف جهان می‌شود. این بنیاد از سال ۱۹۹۰ توسط اسکورسیزی و چند تن دیگر از فیلمسازان تاسیس شده و تاکنون بیش از ۹۰۰ فیلم را ترمیم کرده است.

این در حالی است که بیش از نیمی از فیلم‌های ساخته شده قبل از سال ۱۹۵۰ از دست رفته‌است و فقط ۱۰٪ از فیلم‌های تولید شده آمریکایی متعلق به سال‌های پیش از ۱۹۲۹ باقی مانده‌اند. حتی فیلم‌های اخیر نیز در حال خراب شدن هستند. به دلیل خطر خراب شدن و کم رنگ شدن رنگ با افزایش سن فیلم‌ها، مارتین اسکورسیزی «مبارزه حفاظت خود را در سال ۱۹۸۰ آغاز کرد» و هم به صنعت و هم به مردم در مورد این مسئله آگاهی داد.

در سال ۱۹۹۰ اسکورسیزی بنیاد فیلم را همراه وودی آلن، رابرت آلتمن، فرانسیس فورد کاپولا، کلینت ایستوود، استنلی کوبریک، جورج لوکاس، سیدنی پولاک، رابرت ردفورد و استیون اسپیلبرگ ایجاد کرد که همگی در هیات مدیره اصلی بنیاد بودند. در سال ۲۰۰۶، پل توماس اندرسون، وس اندرسون، کورتیس هانسون، پیتر جکسون، آنگ لی و الکساندر پین به آنها پیوستند. در سال ۲۰۱۵، کریستوفر نولان نیز به جمع هیات مدیره افزوده شد.